Minuscule





Minuscule: Toutes les personnages; l'araignée rousse et l'araignée sauteuse.

 
Waarschijnlijk komt het door mijn innerlijke vierjarige, maar in mijn ogen is Minuscule één van de mooiste kinderseries ooit gemaakt. Het onderschrift luidt ' La vie privée des insectes' en omschrijft het doel van de serie: insecten weergeven vanuit hun eigen perspectief, in plaats van door onze analytische ogen. Om minuscule te maken zijn gewone filmbeelden van landschappen gecombineerd met geanimeerde insecten. Net als de beelden zijn de geluiden fantastisch, de vliegende insecten hebben geluiden van motoren, helicopters of race-auto's meegekregen en dat werkt als een trein. Daarnaast is er ontzettend goed gekeken naar specifieke eigenschappen en bewegingen van verschillende insecten, wat zorgt voor een feest van herkenning (dat wil zeggen, voor mensen zoals ik, die hun hele jeugd op hun knietjes hebben doorgebracht om al dat kleine grut goed te kunnen bekijken). Om het geheel voor kinderen interessant te maken hebben alle verschillende insecten een eigen karakter meegekregen. Zo is het lieveheerstbeestje, dat nogal prominent aanwezig is, een kleine herrieschopper die ervan houdt om iedereen die hij tegenkomt dwars te zitten. Veel leuker vind ik de langpootspin, die altijd tevergeefs een maaltijd najaagt, en de slak (ok, geen insect, wel een mooi personage), die stiekem droomt dat hij heel snel is en verslaafd is aan glijbanen. Of de duizendpoot die bang is om over te steken. Elk filmpje duurt ongeveer vijf minuten en gaat meestal over één specifiek personage. Mijn favoriete filmpje, 'Coup de vent', gaat over de moeilijkheden die ontstaan door aanhoudende windvlagen. Simpel, maar briljant.